| Van ataxie naar winstpunten
Dit is het verhaal van Marijke en Nita. Zeven jaar geleden besloten we een veulentje te fokken van ons ‘oudje’ Bep. Beppie is een Ivanhoe x Hoogheid- merrie en heeft het sport predikaat. We hebben Farrington als partner gekozen en 11 maanden en 11 dagen later was er een merrie veulen genaamd Nanita. Nanita hebbe we afgekort tot Nita. Na een half jaar kwamen we tot de ontdekking dat Nita een vreselijke bokhoef had en we hadden al de veronderstelling dat ze waarschijnlijk afgemaakt moest worden. De veearts werd er bijgehaald en die zag wel mogelijkheden om te opereren, hij noemde het een stelthoef. De operatie is met succes verlopen en er is niets meer van te zien. Toen Nita twee jaar was en in de winter weer op stal kwam na het inscharen, merkten we dat ze achter onregelmatig liep. Ook droeg ze haar staart scheef en struikelde nogal eens. De veearts erbij gehaald die na allerlei testen ook het vermoeden had dat het weleens atactisch kon zijn. Hij stuurde ons door naar Utrecht voor een zekere diagnose. In Utrecht werd ons paardje drie uur getest op allerlei manieren. De uitslag was: er is iets mis, maar we weten niet zeker wat het precies is. We kregen een grote doos bute mee en moesten na drie maanden maar terug komen voor controle. In de auto zei ik tegen mijn echtgenoot ‘ik voel me met een kluitje in het riet gestuurd hier wil ik Marijke naar laten kijken want dit vertrouw ik niet'. Als je zo’n paard door een pijngrens laat gaan onder verdoving van de bute wat kan er dan niet allemaal mis gaan! Marijke kenden we al vanwege het feit dat zij Beppie met succes had geholpen met haar longproblemen. Zij kwam, voelde, en wist het gelijk. Nita had een grote bloeduitstorting zitten rond een aantal wervels in haar rug, waarschijnlijk tengevolge van een klap of een val tijdens het inscharen. Geen wonder dat het paardje raar liep!! In de jaren erna is Nita nog twee keer gevallen op haar rug, maar door Marijke is dit weer snel opgeknapt. Na nog meer medische escapades (koliek en een peesblessure) konden we eindelijk voor de eerste keer starten op wedstrijd. We zijn in het L1 gestart en waren nu na vijf wedstrijden M1 startgerechtigd met 13! winstpunten in totaal. De laatste wedstrijd hadden we 4 winstpunten en we waren in twee wedstrijden door het L2 heen. Ik ben erg dankbaar dat Marijke op mijn pad is gekomen en ik ben van mening dat er anders geen paardjes meer voor mij zouden zijn. Wat mij zo’n vertrouwen geeft is dat zij in de paarden kan kijken wat een reguliere veearts niet kan. Niet dat ik geen vertrouwen meer heb in het reguliere circui,t want je kunt niet zonder ze en ik heb een heel fijne veearts, maar als er iets is bel ik toch altijd eerst Marijke voor advies. Dit was het verhaal van Nita ons kampioentje maar zo zijn er nog wel meer succes story’s te vertellen. Lieve Marijke, bedankt, en ga zo door met mens en dier gelukkig te maken door jouw gave en therapieën. Liefs Elly | |
